Karanlık
Yazan - Celaleddin Cihat Ardıç
KARANLIK
‘Asla karanlığa düştüm diye üzülme önemli olan
O karanlıktan çıkartacak eli görüp ona sıkıca tutunmaktır’
(Perde açıldığında Erkan sahnede tek başınadır)
Erkan: Tüm sorular beynimi yiyip bitiriyor. Ben ne zaman huzura kavuşacağım? Artık yeter bir şeyler olmalı aradığımı bulmalıyım. Ama bir söz var aramakla bulunmaz ama bulanlar arayanlardır. Ne saçma ne budalaca dört incilden yuhannayı seçişim niye? Hayat yolunda başıma gelenler beni ben yaptı biliyorum da yetmedi mi artık başıma gelen bunca şey neden mutlu olamıyorum ben. En güzel anımda bile birden sorgulamalar başlıyor. Her şeyi hayatı, ölümü ve ölümsüzlüğü.
Sahi bu hayat yolumda neler geldi neler geçti işte şu an buradayım karşınızda ve artık aramaktan sıkıldım ve bulmak istiyorum.
(Işıklar kapanır ışıklar açıldığında Erkan ve arkadaşı Kazım bir kafede oturuyorlardır.)
SAHNE II.
Kazım: Eeeee anlat bakalım Erkan efendi nasılsın?
Erkan: İyiyim ne olsun aynı şeyler
Kazım: Geçenlerde devreler yanmış yine
Erkan: Nasıl
Kazım: Bizimkiler dedi senin sesin bizim eve gelmiş yok yuhanna İncil aramak bulmak
Erkan: Yok be şiir okuyordum İsmet Özel'den
Kazım: Bak İsmet Özel deme bana hayranım o adama
Erkan: Bak Yılmaz Erdoğan’ın şiirleri de çok iyidir.
Kazım: İyidir valla okurum hepsini de sana ne diyeceğim
Erkan: Aynı konuysa hiç zorlama
Kazım: Abi bir dur hemen celallenme
Erkan: Bana göre değil o yerler ben öyle yerlere uyum sağlayamam
Kazım: Sadece bir kere gel ortama bak
Erkan: Kazım bu olayda canımı sıkıyorsun istemiyorum
Kazım: Sürekli bir sorgulama peşindesin gel bir kere bak ortama aradığın belki ordadır
Erkan: Aramakla bulunmaz diyorlar
Kazım: Sen bir dene belki bulursun
Erkan: Uzatmayalım
Kazım: Tamam o zaman Kevser meselesi noldu ondan bahset
Erkan: O konu biraz karışık
Kazım: Ne gibi?
Erkan: Tam evlilik düşünüyorduk bir sürü sıkıntı çıktı
Kazım: Yine noldu Allah aşkına?
Erkan: Aynı meseleler
Kazım: Çok fazla değer verirsen böyle yıpranırsın
Erkan: Kafam çok karışık
Kazım: Biliyorum
Erkan: Napacaz?
Kazım: Bilmiyorum
Erkan: Yoluna girecek her şey inanıyorum
Kazım: İnanmasak dayanamayız zaten
Erkan: İnanç insanı ayakta tutuyor
Kazım: Allah sabredenlerle beraberdir
SAHNE III.
(Işıklar kapanır ışıklar açıldığında Erkan birinden kaçıyordur. Sahnede tekrar kovalama olur. Birden bir adam ortaya çıkar ve Erkan’ı kovalayan adamın üstüne yürür Hüseyin Akif babaya silah çeker Akif baba silaha yaklaşır silahı alnın çatına dayar adam koşarak uzaklaşır.)
Erkan: Sen kimsin?
Meydancı baba: Beni kim olarak görmek isterdin?
Erkan: Bak abi ben böyle laflardan anlamam kimsin sen?
Meydancı Baba: Ben Kazım'ın bir tanıdığıyım zorda olduğunu gördüm yanına geldim
Erkan: Hüseyin neden senden kaçtı tutsa parçalayacaktı beni
Meydancı Baba: Bilmem
Erkan: Abi bana böyle gizemli oyunlar oynamayın Kazım nerde?
Meydancı Baba: Kazım şu an perşembeleri olduğu yerde
Kazım: Sen niye buradasın?
Meydancı Baba: Çünkü sen zordasın
Erkan: Zorda okuduğumu nerden anladın
Meydancı Baba: Ben anlamadım yoldan geçiyordum gördüm.
Erkan: Beni nerden tanıyorsun
Meydancı Baba: Kazım fotoğraflarını gösterdi
Erkan: Beni Kazım'a götür
Meydancı Baba: Hay hay buyur
(Işıklar kapanır)
SAHNE IV.
(Işıklar açıldığında zikir çeken dervişler toplanmıştır. Zikir başlarken meydancı Baba ve Erkan'da farklı ışık zikir çeken dervişler farklı ışık vardır.)
Şeyh Efendi: Buyrun bakalım hangi dert sizi buraya attı
Meydancı Baba: Derdi olmayan burada yoktur.
Şeyh Efendi: Allah Eyvallah
SAHNE V.
(Işıklar kapanır ışıklar açıldığında Kevser ve Erkan evde oturuyorlardır .)
Erkan: Biliyorum gideceksin
Kevser: Beni buna zorluyorsun
Erkan: Kevser ben ne yaptığımı bilmiyorum abin olacak o Hüseyin bana saldırdı geçen
Kevser: Adamı arayıp seversen olacağı bu sen niye hep başkasında suç arıyorsun
Erkan: Bir an bağırdı çağırdı
Kevser: Erkan farkında mısın bilmiyorum ama abim benim üzüldüğümü görüyor sürekli beni kıskanıyorsun ya Tahir benim arkadaşım oğlanın burnunu kırdın
Erkan: O da sürekli peşinde lan sürekli peşinde
Kevser: Bağırma bana kelimelerine dikkat et Erkan
Erkan: Bağırmıyorum sana
Kevser: Yeter artık ya sana dayanamıyorum aileler tanıştı iş ciddiye binecek saçma sapan gidişlerin tekrar gelişlerin napıyorsun sen?
Erkan: Bilmiyorum
Kevser: Neyi biliyorsun sen Allah aşkına neyi biliyorsun
Erkan: Kevser Ben iyi değilim
Kevser: Kaçmanın yolunu da bulmuşsun Ben iyi değilim diyorsun hemen
Erkan: Gerçekten değilim
Kevser: iyi ol o zaman hiç iyi olmaya çalışıyor musun? Git bir doktora kullan ilaçlarını
Erkan: Kullanmakla olmuyor.
Kevser: Neyle oluyor Erkan neyle oluyor
(O arada şiir okur Erkan )
Erkan: Eve dönmek kendine sarkıntılık etmekten başka nedir?
Orada, arada bir beni yoklar intihara ayırdığım zamanlar!"
Eve dön kalbine dön şarkıya dön
Kevser: Noluyor gerçekten eve dönsen kendine iyilik yapacaksın
Erkan: İnşallah
SAHNE VI.
(Işıklar kapanır ışıklar açıldığında şeyh efendinin yanında dervişler vardır. Şeyh Efendi ve meydancı baba yan yanadır)
Şeyh Efendi: Geçen ki gelen neden bir daha gelmedi Akif?
Meydancı Baba: Derdi daha çoğalmamıştır
Şeyh Efendi: Ya da vakti dolmamıştır değil mi?
Meydancı Baba: Öyledir Şeyhim
Şeyh Efendi: Kazım senin arkadaşındı değil mi?
Kazım: Öyledir efendim
Şeyh efendi: Gelmesini isterdim iyi bir insana benziyor kalpler yalan söylemez bir derdi var ve o dert onu mahvediyor durdurulması lazım
Kazım: Bu aralar biraz sıkıntıda
Şeyh Efendi: O her halinden belli oluyor özellikle gözünden
Kazım: Eyvallah efendim
(Müzik girer ve o arada dervişler ve Şeyh Efendi sahneden çıkar dekor kaldırılır. Erkan sahneye girer telaşlı şekilde yürür. En sonunda dizinin üstüne çöker ağlar ve şiiri okumaya başlar.)
Şiir: Tarık Tufan - Anna
SAHNE VII.
(Işıklar kapanır. Işıklar açıldığında Kevser ve Serap evde oturuyorlardır.)
Kevser: Olmaz değil mi?
Serap: Olmaz Kevser ne buluyorsun böyle bir insanda hiçbir şekilde uyumuyorsun sorunlu manyağın teki o manyak o mahvetti seni.
Kevser: Biliyorum bunların hepsini biliyorum.
Serap: İşte bunların hepsini bilsen de uygulamıyorsun bunun farkında değilsin.
Kevser: Serap üstüme gelme
Serap: Üstüne gelme değil gerçekten ben bile bıktım artık
Kevser: Bıktıysan bir daha anlatmam
Serap: Kevser yapma böyle olayları farklı yerlere çekme
Kevser: Senin dediğinden bu anlam çıkıyor
(O arada sahneye Erkan girer)
Erkan: Napıyorsunuz siz burda?
Kevser: Erkan ne işin var burda?
Erkan: Benim arkamdan mı konuşuyorsunuz lan
Kevser: Erkan saçmalıyorsun hareketlerine dikkat et
Erkan: Benden bu kadar nefret ediyorsun demek he nefret mi ediyorsun benden
Kevser: Yeter be yeter defol git artık yeter
Erkan: Gitmiyorum, gitmiyorum hadi zorla mı?
(O sırada sahneye meydancı Akif baba girer)
Meydancı Baba: Merhaba gençler nasılsınız?
Erkan: Akif abi
Meydancı Baba: Nasılsın Erkan
Erkan: İyi abi de sen napıyorsun burada?
Meydancı Baba: Geçiyordum seni gördüm. Kevser kızım sen nasılsın?
Erkan: Akif abi Kevser’le tanışıyor musunuz?
Meydancı Baba: Sesiniz O kadar yüksekti ki ismini öğrenmiş oldum.
Erkan: Hadi ya o kadar yüksek miydi?
Meydancı Baba: Sıkıntı yok olur öyle şeyler ben şimdi bir yere gideceğim istersen sen de gel Erkan hanımlar oturup kahvelerin içsinler rahat rahat
Erkan: Olur abi geleyim
SAHNE VIII.
(Işıklar kapanır ışıklar açıldığında dergah dekoru vardır.)
Meydancı Baba: Tekrar hoş geldin dergahımıza
Erkan: Abi hoş buldum ama tuhaf şeyler var
Meydancı baba: Nedir
Erkan: Sen neden hep karşıma çıkıyorsun abi birde hep en zor zamanlarımda
Meydancı Baba: Sen boş ver bunları şimdi yavaş yavaş dervişler ve Şeyh Efendi gelir
Erkan: Tamamdır abi
(Müzik girer o esnada Erkan huzursuz hareketleri olur ışık sadece Erkan’dadır. Müzik bittiğinde dervişler gelir yerlerine geçerler meydancı Baba hepsine hoş geldiniz der.)
Kazım: Hayrola Erkan hoş geldin
Erkan: Hoş buldum
Kazım: Akif baba mı getirdi
Erkan: Evet
Kazım: İyi iyi
Meydancı Baba: Evet arkadaşlar toparlanın efendi gelecek
(Herkes yerinde toparlanır duruş pozisyonuna geçerler.)
Meydancı Baba: Destur ya huzur
Şeyh Efendi: Esselamun aleyküm
Meydancı baba: ve aleyküm selam ve beraketu huuuu
Şeyh efendi: Evet dostlar hepiniz hoş geldiniz Erkan kardeşim sen de hoş geldin
Erkan: Hoş buldum
Şeyh Efendi: Zikirden sonra seninle bir özel konuşmak isterim sen de istersen eğer
Erkan: Tabi hocam olur
Şeyh Efendi: Evet dostlar haydi çok gecikmeden zikre geçelim.
SAHNE IX.
(Işıklar açıldığında sadece Şeyh Efendi ve Erkan vardır.)
Şeyh efendi: Evlatçığım nedir seni bu derece bunaltan göğsünü daraltan? Gözünün feri sönmüş derdini söyle derman bulalım
Erkan: Bunları nasıl anlatacağımı bilmiyorum
Şeyh Efendi: Sen bir başlat anlatmaya devamı gelir
Erkan: Dilim tutuluyor bu konularda
ŞEYH efendi: Anlat evlatçığım
Erkan: Çok sorun çıkartan birisi haline dönüştüm son zamanlarda
Şeyh Efendi: Biliyorum
Erkan: Nereden biliyorsunuz
Şeyh Efendi: Gözler yalan söylemez evladım
Erkan: O kadar belli mi?
Şeyh Efendi: Bakmak isteyen gözlerdeki kederi anlar görmek isteyen gözlerdeki kederi çözmek ister evlatçığım
Erkan: Ben anlamıyorum buraya gelmemek için bu kadar direndim. Dağa sonra Akif abi her zor zamanımda ortaya çıktı. Yetmedi şimdi de sizin sohbetiniz huzur veriyor. Aynı zamanda yaptığım yanlışlar yüzüme tokat gibi çarpıyor
Şeyh Efendi: Bak evlatçığım hayat denen bu zorlu yolda insanlar bazen düşer bazen kalkar senin elinden tutmak isterim seni kaldırmak isterim bunu bil
Erkan: Ben hangi çukurdayım onu bile bilmiyorum ki
Şeyh Efendi: Bak evlatçığım önemli hangi çukurda olduğun değil o çukurdan çıkman için uzatılan eli tutmaktır.
Erkan: Peki ben ne yapacağım
Şeyh Efendi: Söz dinleyeceksin
Erkan: Dinleyemiyorum
Şeyh Efendi: Dinleyeceksin (celalli bir şekilde)
Erkan: (Ağlamaklı bir şekilde) Kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde
Şeyh Efendi: evlatçığım üzme kendini bu kadar ne dem baki ne gam baki
Erkan: Dayanamıyorum
Şeyh Efendi: Dayanmak eldedir hem de e tutacağın eldedir.
Erkan: Tutacak bir el göremiyorum
Şeyh Efendi: Çünkü bakmıyorsun
Erkan: Napacığım
Şeyh Efendi: ikinci kez soruşun bu
Erkan: Şeyhim kâinata alışamadım
Şeyh Efendi: Alışmak değildir niyetimiz sınavı başarıyla tanımaktır
Erkan: Sınav
Şeyh Efendi: Sınav evet sınava dayanman lazım.
SAHNE X.
(Işıklar kapanır ışıklar açıldığında Kazım ve Erkan oturuyorlardır.)
Kazım: Demek şeyh efendiyle konuştunuz ve iyi geldi
Erkan: Öyle oldu bir huzura ermedim değil
Kazım: Nasıl hissediyorsun şu an
Erkan: Coşkulu
Kazım: Gel dedim o kadar gelmedin
Erkan: Hala tuhaf hissediyorum Kazım hem çok gelmek istiyorum hem de gelemiyorum
Kazım: Zamanla oluşacak dostum zamanla
Erkan: Kevser’le aramı düzeltmek istiyorum Akif abi biraz da olsa yardım etti Sağ olsun o gün birden karşıma çıktı
Kazım: Akif baba öyledir birden karşına çıkar anlamazsın
Erkan: Neler yaşıyorum Kazım hayatıma neler oluyor?
Kazım: Bana mı soruyorsun sanki ben biliyor muyum neler olduğunu
Erkan: Doğru senin hayat da sıkıntılı
Kazım: Boş ver beni Kevser’le arayı düzelt gerisini hallederiz
Erkan: Buluşacağım bugün
Kazım: Hadi bakalım bekliyorum güzel haberlerini
Erkan: Ben kalkayım artık gecikmenin
SAHNE XI.
(Işıklar kapanır ve Işıklar açıldığında Kevser ve abisi evdedir)
Hüseyin: Gitmeyeceksin o herifin yanına
Kevser: Abi yapma şöyle şeyler bak düzeltmeye çalışıyorum sen mahvediyorsun
Hüseyin: Kevser anlamıyor musun o adam sana zarar veriyor.
Kevser: Abi düzelteceğiz diyorum
Hüseyin: Zorluk çıkartma diğer yüzümü görmek istemezsin
Kevser: Yeter be yeter bir yandan sen bir yandan Erkan sizle mi uğraşacağım ben
Hüseyin: Bağırma bana bağırma
KEVSER: Bağırttırma o zaman beni
Hüseyin: Yeter ulan yeter bu evin dertlerinden öldüm ben öldüm
(Kapı çalar)
Hüseyin: Git bak şuna
(GELEN AKIF BABADIR)
Meydancı baba: Selamın aleyküm
Hüseyin: Sen ne alaka ya sen geçen kavgayı ayıran adam değil misin?
Meydancı baba: Evet o bendeniz fakirdir
Hüseyin: Ne istiyorsun
Meydancı Baba: Bir şey istediğim yok sizin burda oturduğunuzu biliyordum sesi duyunca sakinleştirmek istedim
Hüseyin: Bu seni neden ilgilendiriyor
Meydancı baba: Kevser Hanım kızımız bizim sevdiğimiz bir gencin müstakbel evidir
Hüseyin: Yok öyle bir şey
Meydancı baba: Celallenme bu kadar bir şey demedik
Hüseyin: Demeyin zaten
Meydancı Baba: Bak şimdi evladım her şeyin bir yolu yordamı vardır. Yapma böyle oturup konuşalım
Hüseyin: Sen kimsin ya
Meydancı Baba: Ben Akif’im olayı düzeltmek istiyorum
Hüseyin: Sana mı düştü
Meydancı Baba: Estağfurullah ben sadece bu kötü durumdan rahatsız olan insanların arasını düzeltmek istiyorum
Hüseyin: Yok ben böyle bir şey istemiyorum işine bak
Meydancı Baba: Eyvallah
SAHNE XII.
(Işıklar kapanır. Meydancı Baba çıkar.)
(Işıklar açıldığında Erkan tek başınadır)
Erkan: Noluyor lan bana ben niye böyle saçmalıyorum. E ne bekliyordum ki böyle sorunlu bir ailede doğarsam olacağı buydu hayır ne bekliyorsun be salak ne bekliyorsun senin neyine yuva kurmak gittin kızı da beladan belaya soktun sana mı kaldı yuva kurmak mutlu olmak He sana mı kaldı geri zekalı sen kimsin ki yuva kuracaksın. Ah salak kafam ah kafamı şöyle gidip duvara vursam düzelir miyim acaba? Ya da kendimi öldürsem
(O arada Şeyh Efendi girer)
Şeyh Efendi: evlatçığım
Erkan: Noluyor be Allah’ım noluyor eve nasıl girdin
Şeyh Efendi: Eve nasıl girdiğimi boş ver senin gönlündeki sıkıntıları gidermek lazım kaç gecedir huzursuzum kaç gecedir uyuyamıyorum
Erkan: Eve nasıl girdin
Şeyh Efendi: Bak iste senin sorunun da bu hâlâ eve nasıl girdiğimi merak ediyorsun ben senin gönlüne girip gönlündeki ne sıkıntı varsa söküp almak istiyorum
Erkan: Ben ben ne oluyor anlamadım efendim
Şeyh Efendi: Sen onu bunu boş ver kâinata alıştırmaya geldim seni demiştin ya kâinata alışamadım diye
Erkan: Evet ben bu kâinata alışamadım
Şeyh Efendi: Bak şimdi evlatçığım sakin ola sakın ola ki bu kâinata alışmak için yanlış yola sapıp insanlara istemeyerek zulmetme
Erkan: Evet evet bunu demek istiyorum ben insanlara istemeyerek zulmediyor
Şeyh efendi: Çünkü sen nefsini tanımadın o seni geldi eline aldı sen tanımadın zannettin ki öyle daha iyi olacak
Erkan: Efendim ben naptığımı bilemedim
Şeyh Efendi: Bekle dur ve dinle
: Seni perşembeleri bekliyorum sevginin yoluna gir ve bekle dur ve dinle her şey çok daha güzel olacak merak etme senin sorunlarını biliyorum onun için biraz beklemen gerekiyor sevgiyle tanış ve tekkemize gel hadi eyvallah
(Işıklar kapanır ışıklar açıldığında Hüseyin ve Kevser oturuyordur.)
Hüseyin: Geçen ki abiyle konuştum
Kevser: Eeeee
Hüseyin: Git konuş Erkan’la neymiş sıkıntısı öğren bir daha da böyle bir şey olmasın
Kevser: Noldu birden ne dedi Akif abi
Hüseyin: Bu Akif abi değişik bir adam birden etkiledi beni
Kevser: O belli oluyor
Hüseyin: Anlamadım valla büyülendim galiba (güler)
Kevser: Abi aslında bakarsan hala korkularım var
Hüseyin: Ne gibi korkuların var
Kevser: Ya yine saçmalarsa
Hüseyin: Bak Kevser bir şeyler ters gitti ben de anlamadım Erkan’ı daha önceden de tanıyorum Erkan bu hale nasıl geldi anlamış değilim Erkan hiç böyle birisi değildi. Bir şeyler oldu oğlana derdi neymiş git öğren sonra yine konuşuruz.
Kevser: Erkan artık korkutucu geliyor:
Biliyorum ama sorunun çözümü böyle değil
Kevser: Nasıl olacak
Hüseyin: Sevgiyle
Kevser: Bu nerden çıktı bunu kim dedi sana
Hüseyin: Akif abi
Kevser: Abi iyi misin?
Hüseyin: Bilmem
Kevser: Akif abi çok tuhaf adam değil mi?
Hüseyin: Öyle anlamadım geçen de arkadaş için dükkân bakıyoruz Antep’e gittim hadi yine Maraş’ta karşılaşsak anlarım da Antep’te birden karşıma çıktı. Tam kavga çıkacaktı park kavgası birden çıktı beni tuttu. Abi sen napıyorsun burada dedim. İşim vardı bir arkadaşı ziyarete geldim dedi. Koca şehirde kavga edecekken geldi beni tuttu. Ağız dolusu hakaret eden adam onu görünce sustu.
Kevser: Gerçekten enteresan bir havası var.
Hüseyin: Daha çözemedim.
Kevser: Valla ben de çözemedim
Hüseyin: Hayatımda hiç kimseyle bu kadar iyi muhabbet etmedim.
Kevser: Ya ben ya ben ettim mi sanki
Hüseyin: Gerçekten enteresan bir adam Erkan’ı bile dize getirdi işte sen düşün
Kevser: Erkan bakalım bundan sonra devam ettirecek mi bu havasını
Hüseyin: Akif abiyle konuştuktan sonra yalan yok benim bir umudum oldu.
Kevser: Neyse abi benim daha işlerim var ben gideyim
Hüseyin: Kevser
Kevser: Efendim abi?
Hüseyin: Dikkatli ol seni üzerse bu sefer affetmem
Kevser: Tamam abi
Hüseyin: Bu arada ben yarın Akif abiyle bir yere gideceğim. Geç gelirim tamam mı?
Kevser: Tamam abi
(Kevser çıkar ışıklar kapanır. Işıklar açıldığında kafe dekoru vardır. Kevser ve Erkan oturuyordur.)
Erkan: Her şey için özür dilerim
Kevser: Bu kaçıncı özür
Erkan: Bu sefer ki farklı
Kevser: Sana nasıl güveneceğim Erkan
Erkan: Eğer bir daha sana aynı yanlışı yaparsam Allah da belamı versin
Kevser: Bela okuma
Erkan: Kendimi çok kötü hissediyorum.
Kevser: Sakın bir daha olmasın Erkan
Erkan: Akif abi
Kevser: Nolmuş Akif abiye
Erkan: Çok değişik bir adam
Kevser: Evet resmen onun sayesinde kurtuldu bu ilişki
Erkan: Allah ondan razı olsun
Kevser: Amin
Erkan: Abinle arayı nasıl düzelteceğim
Kevser: Abim seni çoktan affetti
Erkan: Ne
Kevser: Evet Akif abiyle konuşmuş
Erkan: Şaka mı ya
Kevser: Değil
Erkan: Bugün Perşembe çok gecikmemek lazım
Kevser: Hayrola
Erkan: Akşama Akif abiyle bir yere gideceğiz
Kevser: Nereye
Erkan: Huzura
(Işıklar kapanır ışıklar açıldığında dergâh dekoru vardır ve bağlanma sahnesi olur)
(Bağlanma sahnesinden sonra şeyh konuşur)
Şeyh Efendi: Gönlünü ne üzdüyse hepsi geçecek Allah yardımcın olsun bundan sonra ne zaman başın sıkıştığında Akif’e bana ulaş belki de biz sana ulaşırız hadi eyvallah
(Işıklar kapanır. Işıklar açıldığında zikir sahnesi vardır. Zikir biter perde kapanır)
SON