Zincifre Kırmızı

 

Zincifre rengi bir kadın. 
Kadın ki,
Şuan çoktan kapalı olan gözlerinde
Beni taşır.
Sevgimizi taşır.
Kapalı gözleri,
Geçmişimi anlatır.
Yok olmuştur onunla,
Silinmiştir hüviyetim.
Zincifre elbisesinin üstüne
Ak karlar yağmaktadır.
Beyaza bürünür,

Beyaz, 

Bir gelinlik.

Beyaz, 

Bir kefen.
Zincifre. 

Uyur kadın,
Hareketsiz.
Dokunmak ellerine,
onunla gitmek...

Zihnin anlamaz,
ki o artık cansız bir bedenden,
İbarettir. 

Yoktur artık ruhu,
nefesi.
Kabullenemez,
akıl. 

Nasıl ölür!
Delicesine aşık olunan bir kadın!
Ve
Nasıl yatar öyle,
Hareketsiz,
Boşun içinde.
Gitmemeli kimseler
Böylesine sevilirken.
Vedalar da kaderdendir,
Vedalar da kaderdendir.

Peki söyleyin!
Kime yakışır onsuz yaşamak!
Yakışır mı örneğin,
Bir sevene.

Şimdi bir kadın,
Ankara kaldırımları üstünde,
Sakarya sokağında,
Yatmaktadır yağan karın altında,
Zincifre rengi bir
Elbisenin içinde.

"Enes Öz."