Kontrolümü Kaybettim

 Portreler Resim Atölyesi'nde büyük bir olay vardı. Ekibin en eskilerinden Osman kayıplara karışmıştı. Osman bipolardı. Son zamanlarda hiç iyi değildi. Duygu durumu çok çabuk değişiyordu ve son olay artık Osman’ın en uç noktasıydı. 

 Bir gece ev arkadaşı ve en yakın arkadaşı Enes  büyük bir gürültüyle yatağından fırladı. Osman müziği son ses açıp hiç huyu olmayan bir şekilde çılgınlarca dans ediyor, elindeki bira şişesini  kafasına dikiyordu. Osman alkol kullanmazdı ve dans da etmezdi. Dansa yeteneği yoktu. Ama şu an çılgınlar gibi eğleniyordu. Enes, durumun vehametini anladı. Önce müziği kapattı.

-Ne yapıyorsun oğlum sen?
-Ne var dans etmek suç mu?
Osman’ın ağzı çok kötü bir şekilde alkol kokuyordu.
-Oğlum ne dansı ne alkolü kendine gel bu halin ne?
-Yeter be karışmayın bana bir haftadır üstüme gelip duruyorsunuz. Osman iyi değil yanından ayrılma deyip duruyorsunuz millete. Bırakın artık beni bırakın.
-Osman kendine gel oğlum. Biz senin iyiliğini düşünüyoruz.
-Siktirtme lan iyiliğini!

 Enes ne diyeceğini bilemez bir şekilde dondu kaldı. Çok geçmeden Osman kapıyı çarpıp çıktı ve bir daha haber alınamadı. Ailesine haber verilmişti. Gün içerisinde her yere bakılmıştı ama yoktu. 

 En sonunda ulusalda belli bir kitleye sahip olan Ressam Tarık’ı aradılar. Osman Ressam Tarık’ı çok severdi. Eğer bulduklarında Ressam Tarık Osman’la konuşursa Osman’ın yumuşayacağını düşünüyorlardı.

  Ressam Tarık çok geçmeden geldi. Bu arada bir tevafuk oldu. Enes’in arkadaşı Emre, Enes’i aradı ve Osman’ın bir gece kulübünde olduğunu ve kontrolünü kaybetmiş bir şekilde hareketler yaptığını söyledi. Osman’ın bir gece klübünde olması çok şaşırılacak bir şeydi. Oraların adamı değildi. Hemen toplanıp gece klübüne gittiler.

 Osman kendini kaybetmiş bir şekilde dans edip alkol içiyordu. En sonunda Ressam Tarık yanına gitti. Ressam Tarık’ı gören Osman elindeki bira şişesini bıraktı ve sandalyesine oturdu. Bakışlarından hareketlerinden manide olduğu çok belliydi.

-Neler oluyor Osman?
-Bir şey yok Tarık abi biraz eğlenmeye geldim.
-Haline bakılırsa pek de eğleniyor gibi durmuyorsun.
Osman çantası alıp çıkmaya giderken Ressam Tarık sesini yükseltti.
-Otur Osman.
-Abi..
-Anlat neler oluyor?
-Kontrolümü kaybettim. Gün içerisinde çok mutlu hissederken bir anda tekrardan bok gibi hissedebiliyorum. Çocukluktan beri kullanığım ilaçlar beni mahvediyor. Siktiğimin dünyasında kontrolü sağlayamıyorum. Evet biliyorum manideyim evet biliyorum bu gidişat iyi değil. Ama artık müdahale etmek de müdahele edildiğini görmek de istemiyorum. Beni özgür bırakın. Benle uğraşmayın. İnsanları da daha fazla yormak istemiyorum. Artık bir şeyleri kontrol etmekten yoruldum. Beni rahat bırakın. Ben kendimi azat ettim böyle iyiyim.
 

"Celaledsin Cihat"