Kendine Dönmek

 

Açılmak istiyorum. Aslında mevzu dikkat çekmekten bana baksınlar beni begensinlerden ziyade artık bu sindirilmiş toplum tarafından uzun süre de gizlice içime işlenmiş olan bu kurallardan kaçmak. Ben kapalı olunca kendim gibi hissetmiyorum çünkü artık bu bana karakterimin bir parçası gibi gelmekten çok olduğum karakterle taban tabana zıt geliyor. 26 yaşındayım son on yılımı belkide bütün hayatımı annem ve babamın istediği gibi biri olmaya harcadım.  Tabi ki buna asla ulaşamadım bunun yakınından bile geçemedim.  Babam istediği bir şey olmadığında verdiği ilk tepki ben çocuklarımla gurur duyamayacak mıyım oldu.  Bunca zaman ben neredeydim bilmiyorum.  Belki de artık kendimi daha çok keşfetmeye anlamaya fırsatım olduğu için ve eskisine göre beni saran toplumdan uzak olduğum için artık bunu istemediğimi düşünüyorum.  Açıkçası konu ne olursa olsun bu saatten sonra kendim için yaşamak istiyorum. Kendim olmak istiyorum.  Dans etmek tiyatro sahnesine çıkmak kim ne der diye korkmadan düşünmeden bağıra çağıra şarkı söylemek slogan atmak konserlere gitmek istiyorum. Çok yoruldum yaşayamamaktan. Bu anlamsız kaygılardan.  Ben olmak ekonomik özgürlüğümü kazanmak başka bir şehirde yaşamak istiyorum.  Tabi bu isteklerim bazı korkularımı tetikliyor.  Mesela açılırsam annem babam ne der?Sonra Allahu teala ile olan bağım güçsüzleşir mi? Çok günahkârım bunu da yaparsam kesin cehenneme mi giderim? Kendimi aslında cennet cehennem konusunda aşırı enayi hissediyorum.  Çünkü öyle bir hayat yaşıyorum ki ne sen tertemizsin cennete gidebilirsin denebilir ne de cehennemi hak ettin denebilir. Bomboş anlamsız ve keyifsiz bir hayat sürüp üstüne cehenneme gideceğim.  Ne dünyam cennet olacak ne ahiretim falan. Bu konu hakkında daha derinlerde açık olmak bana özgürlüğü çağrıştırdığı için belki bu kadar çok istiyorum bunu ayrıca artık çevremi cidden siklemediğim için açılmak için en doğru zaman gibi geliyor. O kadar çok açılmak istiyorum kendime alış veriş yapmıyorum bu ara çünkü açılırsam bunlardan hiçbirini giyemeyeceğimi bile düşünüyorum. Ayrıca kapalı olmanın amacı seni erkeklerin kötü bakışlarından korumak olarak geçiyor güya daha hiç koruduğunu görmedim.  Bunun yerine kapalı olmak hayatımızda ki baskın erkeklerin egolarını tatmin etmeye yarıyor sadece bunu gözlemlemek bu konuda iyice derin yaralar açmaya başladı bende. Hoffffff peki ben bu kadar derin bi konu hakkında ki fikirlerimi buraya yazıyorum çünkü gerçekten kafam allak bullak. Ne yapacağım ne zaman yapacağım ne halt edeceğim artık bilemiyorum.  Ayrıca bu konuyu konuşacak kimsede yok çevremde kapalı olan arkadaşlarıma bu konudan konuşunca ciddiye almıyorlar.  Açık olan arkadaşlarımsa bu konuda empati yapamıyorlar ve bu yüzden bu konu sadece benim zihnimin duvarlarına çarpıp bana azap vermekten başka ışe yaramıyor. Çok yorgunum hem fiziksel hem ruhsal. Umarım fiziksel yorgunluğum bi sonuç verir ve kendi ekonomik özgürlüğümü kazanırım. Artık çok yorgunum ve gücüm yetmiyor. Ne olacak böyle bu işlerin sonu diye düşünmekten delireceğim.  Lütfen iki ay sonra bu yazıya baktığımda ya ben sınavı geçtim.  Bu sorunları çözdüm artık gerek yok buna deyip sileyim bu postu lütfen Allahım lütfen buna çok ihtiyacım var.

"Mine"