Yıkkınlık

Yıllardır hayalini kurduğum sinema sektörüne sonunda ulaşmıştım. Ama bir eksik vardı uzaktan kavuşmuştum. Ben otelde komiydim. Oteldeyse film çekiliyordu. Birkaç kez görevlilere geçmişimden bahsettim. Dokuz Eylül sinema 3. Sınıf terkim sektörü biliyorum bana da bir rol yok mu diye sordum ama beni geçiştirip durdular. Benim yaşımdaki oyuncular görevli olduğum cafeye geldiklerinde onlara çay kahve getirdim. Yönetmenle birkaç kez diyaloga girdim ama o bana birkaç diyalog yazmadı. Aldım bir sigara geçtim sahil kenarına. Sigarayı yaktım ve düşlere daldım. 3 sene önce nerde ne hayaller peşindeydim birde şimdiki halime bak diyerek hayıflandım. Düşünceler beynimi kemiriyordu. Büyük hayallerle yola çıktım. Sinema sektörüne girecekrim.Belki de çok iyi yerlerde olacaktım. Borç harç en ucuzundan kamera alıp kısa film çekmeye başladım. Onların kurgusuyla uğraşırken adeta kendimden geçiyordum. Daha sonra okul bitti memlekete döndüm. Cepte beş kuruş para yoktu. Üstüne birde kredi borcum vardı. Ailemin gözüne batmaya başlamıştım. İş ilanlarına bakarken Antalya’da otel ilanı gördüm. Hemen başvurdum. Çok geçmeden mevsimlik işçi olarak çağırdılar. Burda geçen ikinci ayımda sinemacıların geleceğini öğrendim. Umutlanmıştım ama daha sonra karşılaştığım manzaralar umudumu yerle bir etti. Yönetmen geçiştirdi, oyuncu sorumlusu ilgilenmedi. Hal böyle olunca elime aldım sigarayı sahilin kenarına geçtim ve çektim dumanı içime. Üfürdüm tüm hayal kırıklıklarının üstüne.

"Celaleddin Cihat"