Zorluklara Güzelleme

  

Bölüm II. Kırık porselen bebek makyajı yada zorluklara bir güzelleme. 

Selam ben Mine. Arkadaşlar bugün size keşfette gördüğüm çokta trend olan halloven şeysi olduğu için kırık porselen bebek makyajından bahsederek başlamak istiyorum. Şimdi görenler olmuştur mutlaka makyaj infusu ablalarım önce yüzlerini siyaha boyuyorlar sonra üstüne kil maskesi sürüyorlar beyaz böyle porselen gibi oluyorlar sonra kil maskesi kuruyunca böyle kırık porselen bebek oluyorlar çokta güzel oluyor bunun korku teması ile halloven ile ne ilgisi var pek anlayamadım ama neyse önemli değil. Hiçte ilham almadan boş boş izledim vaktimi reelslerde harcamayı severim üzgünüm ben buyum dostlar ama benim varmak istediğim bu değil biraz daha derin bir şey. Bugün uzun süre sonra ilk kez internetten değilde AVM den alışveriş yaptım aynadaki kendime baktım ve şöyle düşündüm bu yeni versiyonum gayet iyi duruyor. (Belki yeni kıyafetlerin etkisi ile de olabilir bilemiyorum). Ve her seferinde yeni bir versiyon açılıyor gibi geldi. Yani şunu demeye çalışıyorum insan çok katmanlı bir varlık her kırılma her geçiş dönemi onun içinden yeni bir şey çıkarıyor. Yeni hep iyi midir bilmiyorum ama bu kadar katmanlı yaratılmış olmak beni çok şaşırtıyor. (Buradan devler soğan gibidir katmanları vardır diyen Shrek abimize selamlarımı iletiyorum). İki yıl önce ayna karşısında ki kişi ile bu kişi aslında aynı gibi hatta belki daha da yıpranmış ve yorulmuşu belki yaşlanmışı belki çok kırılmışı ama yinede bu ayna karşısında ki kişinin içinden daha iyi bir şey çıkmış gibi hissettiriyor. Şimdi burada şunu anlatmak istedim hani bunu sadece köyde ve ağır şartlarda çalışan garibanlar bilir.  Böyle elleriniz çok yıpranınca deri bir noktada o deforme olmanın etkisi ile soyulmaya başlar alttan böyle yumusak pembis bir yeni deri görünür tüm el soyulursa elin sıfır kilometre olur ama bir yerinde olup bir yerinde olmazsa çok çirkin olur ya heh onun gibi kesin onun bilimsel bir açıklaması vardır ama boşverin onu şimdi. Sanırım sürekli gelişmeye çalışmanın zorluklarla mücadele içinde olmanın tek avantajı bu yoruluyorsun bıkıyorsun içindeyken belki zaman geçmek bilmiyor. Sabretmek istemiyorsun bir noktadan sonra ama biraz dışardan baktığında ben naptım neredeyim dediğinde daha iyi bir şeylere vardığını geliştiğini görebiliyorsun. Hani hep denir ya işte hayat böyle pembis totolu hiçbir zaman kendini zorlamayan hep rahat eden insanlara güzel ki ben kendimi hep bu konuda Seyit onbaşı sınıfında hissediyorum maalesef. Pek çok hemcinsimde bu konuda bana katılacaktır böyle hissediyorum bu çağda diye çünkü çok rahat hayatlarda var. Herkes bizim kadar yorulmuyor takmıyor rahat görünüyor belki böyle sunup böyle düşünmemiz isteniliyor ve bunu görmek bize kötü hissettiriyor. Ama yinede mücadeleye devam diyoruz bu insanlar kendilerinin gelişmiş olarak görselerde gösterselerde bence bizim bu kırıldım ama içinden çıkan daha iyi gibi görünüyor heeea anına ulaşamayacaklardır diye düşünüyorum. Belki bu kulağa küçük bir teselli armağanı züğürt tesellisi gibi gelebilir ama kendi gelişimini gözlemlemek iyi olduğunu hissedebilmek zorluklar içinde yaşadığın yetersizlik duygusu ile başa çıkabilmekte yada ulan ben var ya neymişim be özgüveninin haklı bir gerekçeye dayandığını görmek ve hep yavaş yavaşta olsa daha iyiye gittiğini bilmek hissetmek anlamlı bir yaşamın kendini geliştirmeye çalışmanın en önemli parçası gibi geliyor. Dediğim gibi dostlar hiçbir konuda uzman değilim. Hatta teknik olarak ilk insan gibiyim yüzme bilmem müzik aleti çalamam ehliyetim var ama (geçen hafta geldi) araç kullanamam hiçbir hobiye uzun süreli tahammül edip uzmanlık gösteremem spor faaliyeti desen yok ama yinede bir yerlerde karakter olarak ilerlediğimi görmek. İçimde milyonlarca katman olduğunu bilmek her seferinde daha iyi bir şeylere evrileceğime inanmak ki biz buna genç insan umudu veya keriz neşesi deriz ve bence bu çok kıymetlidir. Yine karakterden çıkıp zihinsel üretime geçtiğimiz kısımda da benzer şeyleri görebiliriz gibi hissediyorum ama emin değilim çünkü hiçbir zihinsel üretimin hobinin peşine uzun süre düşecek irade gösteremedim umarım gösterebilirim gösterebiliriz. Evetttt bugün çok ciddi konuşmaya çalıştım ama hiçbir şey anlatamadım gibi hissediyorum umarım siz benle aynı fikirde değilsinizdir. Görüşmek üzere hoşçakalın. He arada bir başınızı kaldırın ve kendinize dışarıdan bakın kırılan ve içinizden çıkan yeni halinize bir selam çakıp yaparız ya anasını satim bunu bilenler anasının karnında mı öğreniyor nedir yahu diyerek kendinizi motive etmeyi unutmayın sıkılan cadı iyi haftalar diler görüşmek üzere.

"Minerva"