Evime Kavuşmak

Yıllardır tanıyoruz birbirimizi

Birbirimizden bir sırrı saklar gibi

Her görüşte yeniden iman eder gibi

İnandığımız yaratıcı bizi bir etti

İki olduğumuzu sandık 

İnsanlık hali aldandık 

Başka yollara inandık 

Yine birbirimize çıktık 

Varlığın bana hayal kurduruyor.

Beni küçük çocukluktan avutuyor.

Birlikte geçen her gün beni besliyor.

Kalbim ruhum senle büyüyor.

Olmasını dilediğim her gelecekte varsın

Ruhum huzurum yine de  imtihanımsın

Sonunda aynı hayatta buluştuk sevgilim

Benimle güzel bir öykü yazar mısın?

Şimdilerde ben sana kavuşmanın neşesindeyim

Yıllar günler yollar geçmiş 

Tüm vuruşmalar bitmiş

Biz birbirimizi ilk kez dinlemiş

Ve birbirimize kavuşmuş halde

Sen yılların göçmen kuşu 

Ben yılların kayıp ruhu

Bir deniz kenarında ilk kez oturmuş gibiyiz

Yeniden evime dönmüş gibiyim

Kalbim ve kalbiniz ne güzel şey 

Ne güzel şey birbirimize kavuşmuş olmak.

Ne güzel şey evime dönmüş olmak.

"Mine Özen"