Levni Bayda

 

Kördür ya
Beyaz görür
Beyaz renk cümbüşü
Sanki çiçek tohumları

Rüzgarla, kuşla taşınmış
Kol kola vermişte
Hiç olmayanı yaratmış
Kendinden cayıpta bire ulaşmış
Ademin cehaletine
Hele bakın
Levni bayda erişmiş

Kördür ya
Yalnız beyazı görür
Beyazdan velad eder cümle mahluku
Perdede gölge oyunu
Bebeksiz gözünde
Aklar biter açar

Hele bakın şu mahreçe
Ne destanlar giz dahilde
Yalnız taş yalnız duvar
Biraz yosun biraz su var
Bir ateş yanar gölgesinde beşer
Kör mü görür
Görürler mi kör
Destan yüceleri yalnız ağmalara mı payda olur

Açılan sur kapısıdır içinden mahlukat taşar
Mahluklar cihanımızı aşar
Sarsar da anayı babayı
Kainatı od kılar

Susturun surru mahlukat ricat etsin
Destanı yalnız bize ozan dillendirsin
Kördür ya beyaz görür
Onun ruhu da aktır
Bize bulamaç, ona sukun
Bize rabarba
Ona karardır.

"Enes Özen"